woensdag 29 oktober 2014

Jonge honden



Letterlijk en figuurlijk gaat deze blog over jonge honden. Sinds wij een puppy in huis hebben (Astrid, was je nog niet druk genoeg…), gaat er een nieuwe wereld voor mij open. Grappig om te zien hoe de marketing van de huisdierenwereld werkt. Net als bij het krijgen van een kind wordt behoorlijk ingespeeld op het gevoel dat alleen het beste goed genoeg is voor de jonge telg. En dat is natuurlijk ook zo!

Er zijn diverse parallellen tussen het opvoeden van een hond en het startende ondernemerschap. Ten eerste moet je zeer flexibel zijn. Als er zich een “probleem” voordoet, kan dit niet altijd wachten tot later. Of je moet het bezuren met een natte deurmat c.q. ontevreden klant. Verder is het van belang om niet teveel aandacht te schenken aan negatieve ervaringen maar vooral de positieve dingen nog sterker te benadrukken. Voor de ouders en pedagogen onder ons; Triple P (Positive Parenting Program) werkt zowel bij de hond als bij de klant fantastisch!

Met respect zie ik de echte jonge honden in de ondernemerswereld om mij heen. Veel twintigers die al als zzp-er starten, ik had het destijds niet gedurfd…geef ik eerlijk toe. Deze mensen komen er hoe dan ook, omdat ze lef hebben en veel leren van het eigen ondernemerschap.
Mij inspireert het enorm als ik zie dat bijvoorbeeld mijn dochter van 10 voor mij een magazine maakt en mij een kaartje geeft waarmee ik een abonnement bij haar kan kopen. Dat heb ik uiteraard gedaan, ik kan dit soort creativiteit echt waarderen!

In het zakendoen c.q. zelfstandig ondernemerschap ben ik dan wel een jonge hond, maar zeker niet naïef, zo bleek mij laatst. Enthousiast zijn is belangrijk maar je goed voorbereiden ook. Een van mijn leveranciers uit het buitenland, die de sprong naar Nederland gaat wagen, wilde “even” de voorwaarden eenzijdig veranderen. Dat is bijna een doodzonde in het zakendoen, is mijn bescheiden mening. Je hebt een afspraak of niet, maar je kunt niet tijdens het spel de spelregels gaan veranderen. En zo leer ik ook iedere dag weer iets bij over hoe anderen te werk gaan. Het is dagelijks één groot leerproces en ik zou het ook niet anders willen. Dat is de enige manier waarop je echte persoonlijke groei kunt doormaken. Gewoon doen, vertrouwen hebben in je kennis en ervaring, bijsturen en blijven zoeken naar verbeterprocessen. Het is echt boeiend wat er allemaal op je pad komt als je start als ondernemer. Ik kan het iedereen (ook jou Anne!) van harte aanbevelen.

woensdag 3 september 2014

Grenzen verleggen



Als startende ondernemer, heb ik ervaren, moet je vooral grenzen gaan verleggen. Als je in je comfortzone blijft hangen, kom je niet verder. Gelukkig ben ik leergierig van aard en ga ik regelmatig op onderzoek uit. Dit is mij goed van pas gekomen ten voordele van diverse opdrachtgevers van FoodMarketing4u. Ook voor BioGenieten heb ik mijn grenzen letterlijk verlegd. Na de opstart van de webshop in samenwerking met een Duits bedrijf en de toevoeging van Belgische bio-chocoladenoten, ben ik ook in Italië gaan kijken. Als het gaat om (bio) genieten, weten die Italianen toch net iets beter dan wij hoe dat moet!

Grenzen verleggen kan ook op een hele andere manier. Ik heb de afgelopen maanden heel veel gesprekken gevoerd met mensen die ik nog niet (goed) kende. Daar is enorm veel inspiratie uit voortgekomen. Zoveel mensen die met passie over hun vak kunnen praten en net als ik op zoek zijn naar nieuwe samenwerkingsmodellen.

Na de “Week van de Ondernemer” in juni jl. is het me definitief duidelijk geworden dat bedrijven, ook in de foodsector, zich drastisch anders moeten opstellen. Met termen als “small is the new big” en “bedrijven moeten kleiner groeien” wordt je wel aan het denken gezet, toch? Vooral de ontwikkelingsmotor moet continu blijven draaien, is ook mijn persoonlijke visie. Bedrijven missen de aansluiting met de markt als ze niet heel snel kunnen schakelen naar nieuwe ontwikkelingen. Voorbeelden als Polaroid en Hyves, lieten al eerder lieten zien dat niet meegaan met de tijd, letterlijk dodelijk is. Martijn Aslander zei op de Week van de Ondernemer herhaaldelijk “alles ontwikkelt zich naar sneller, beter, mooier, liever, goedkoper naar bijna gratis”.

Als alles nagenoeg gratis wordt, hoe zit het dan met verdienmodellen van bedrijven? Hoe verdedig je je verkoopprijs aan de consument? Wat mij betreft kom je dan toch weer terug bij “old school” marketing. Eigenlijk zijn er toch maar twee echte groeistrategieën. De eerst is “kostenleiderschap”, dus de goedkoopste zijn met een aanvaardbare kwaliteit voor een relatief grote doelgroep. Niet veel bedrijven zijn echter succesvol in een Aldi of Lidl strategie. De andere, enige optie die dan overblijft, is differentiatie. Alleen door continue focus op verandering en ontwikkeling, blijft je onderscheidend van de grijze massa, of je dit nu doet voor een kleine (niche) of grote doelgroep. Ook deze strategie is niet eenvoudig vanuit een organisatie waarin je je moeilijk kunt losweken van de “onmogelijkheden”. Bij het lezen van de retailvakbladen is me opgevallen dat ook gerenommeerde foodretailers het heel lastig vinden zich echt te onderscheiden van hun directe concurrenten. Dit is nu precies waar een externe adviseur, zonder bedrijfsblindheid, een streepje voor heeft. Met FoodMarketing4u, heb ik de afgelopen maanden gemerkt, kan ik bedrijven een spiegel voorhouden en ze motiveren naar nieuwe (product)concepten, een andere werkwijze, nieuwe manieren van prospects benaderen of nieuwe samenwerkingsmodellen. Het getuigt van moed maar ook van gezond verstand om je steeds kwetsbaar op te stellen en echt te willen verbeteren. Ook de huidige instabiliteit in bepaalde afzetgebieden (Rusland) laat weer zien dat je doelbewust aan risicospreiding moet doen. Kleine en grote ondernemers, doen er goed aan om te blijven werken aan verschillende product-marktcombinaties. Ook al lijkt alles al te bestaan, degene die goed kijkt en luistert, weet dat er nog een wereld aan mogelijkheden voor ons openligt!

maandag 23 juni 2014

De herontdekking van de aardappel?




Je zult maar aardappel of brood zijn tegenwoordig! Afgeserveerd, in het verdomhoekje en hoera voor quinoa en havermout. Zo’n pakweg tien jaar geleden werd koolhydraat-arm eten wat populairder, maar hoe de zaken er nu voorstaan in koolhydraatland, had ik persoonlijk niet voorzien. Het gezegde “de één zijn brood de ander zijn dood”, komt toch wel in een ander daglicht te staan, nu ook het brood “dood” verklaard wordt. Ik hoor letterlijk om mij heen mensen zeggen dat ze geen brood en/of aardappelen meer eten en zich daar prima bij voelen.
Als deze ontwikkeling doorzet, betekent het wel het een en ander voor diverse voedingsmiddelenproducenten en niet alleen voor de bedrijven in het brood en in de aardappelen. Ook bedrijven die brood- en of toastbeleg maken en bedrijven die de aardappelen verwerken tot salade, pureepoeder, frites of verwerken in maaltijden, moeten zich beraden op het werken met alternatieven.

Zelf heb ik juist de aardappel weer een beetje opnieuw ontdekt. Ik heb persoonlijk een hekel aan aardappels schillen en heb me in het verleden vaak laten verleiden tot geschilde en voorgekookte aardappelen. Gemak dient de mens, nietwaar? Nu ik verschillende soorten vastkokende aardappelen alleen even goed afspoel en ze in de schil kook, (her)ontdek ik de smaak van de aardappel. Veel beter dan voorgestoomd of gekookt. Ook als je ze later gebruikt om te bakken, zijn ze veel lekkerder dan het gebruikelijke kant en klare krieltje of schijfje.
En bij ons thuis moet het, net als (bijna) overal, wel snel en gemakkelijk maar smaak wint!
Ook heel lekker, gemakkelijk en snel is het om aardappeltaartjes te maken. Met een kaasschaaf de rauwe aardappelen in een siliconen muffinsvorm (voor 4 of 6 stuks) schaven, opvullen met mengsel van ei (3), melk en/of room, peper & zout en 20 tot 30 minuten in de oven op 180 graden. Smaakt heerlijk en ziet er heel ambachtelijk uit, vooral als je de schil er aan laat zitten. De variaties zijn natuurlijk ook eindeloos met gehakt of zalm, kaas en/of tomaat en uiteraard verse kruiden uit de tuin. Ook heerlijk als (koude) lunch. Natuurlijk vind ik quinoa ook heel lekker, maar van mijn aardappel moeten ze afblijven!

woensdag 16 april 2014

Doe maar gewoon....



Doe maar gewoon….

Tukkers zijn van oorsprong niet de meest uitbundige mensen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg….Dat was een van de eerste spreuken, die ik op 8-jarige leeftijd als meisje uit de Achterhoek, hier in Twente te horen kreeg. Maar wat is gewoon? Wat toen gewoon was, is het nu misschien niet meer? Ik hoef alleen maar te wijzen op iets als roken. In de jaren ’70 hip en stoer, maar daar zijn we nu wel van genezen.
Zo gaat het inmiddels ook met ons eten en drinken. Lang geleden aten we wat de natuur ons bracht, maar door vele maatschappelijke veranderingen, zijn we meer gaan knutselen met ons eten. Best om legitieme redenen trouwens. Bijvoorbeeld om eten langer houdbaar te maken, waardoor je niet dagelijks op “jacht” hoeft naar eten. Maar de consument vindt dat we doorgeslagen zijn en komt massaal in opstand. Er is geen houden meer aan, welk goed argument de bakker, slager of supermarkt ook heeft. We willen terug naar de basis en vertrouwen niet meer op de blauwe ogen van de verkoper. Nu kan en hoeft het roer niet meteen drastisch om maar er is al veel winst te behalen als we af en toe iets bewuster gaan inkopen. Zo koop ik graag vlees bij de boerderijwinkel omdat ik letterlijk in de stal kan zien hoe de boer met zijn koeien omgaat. Veel duurder dan de supermarkt is dit niet en als ik het me niet kan veroorloven, kan ik ook een keertje minder vlees halen. Ook ga ik graag naar de boerenmarkt voor brood, kaas en groenten uit de streek. Als iedereen, bij wijze van spreken, maar één keer per maand dit soort aankopen doet, gaat er toch echt iets veranderen. Dus de daad bij het woord voegen, zou ik zeggen, anders blijven die groter retailers de consument verwijten dat hij alleen naar de prijs kijkt. Om zelf een steentje bij te dragen, ben ik gestart met de webshop www.biogenieten.nl. Opvallend is dat producenten in deze sector doorgaans zeer bevlogen zijn, maar vooral ook heel gewoon! Net als hun producten. Niks meer of minder dan de natuur. Pure smaken, waar je vanzelf meer van wilt proeven! Mij werd gevraagd of ik nu op de biologische toer ben gegaan? Dat klinkt alsof ik nu alleen nog maar biologisch eet en dat dit vanzelf wel weer overgaat…..
Gelukkig ben ik, net als veel (import)Tukkers, nuchter genoeg om positief kritisch te blijven.
Probeer en ervaar het gewoon zelf bij de boer, op de markt of in de webshop, dat is voorlopig al “gek” genoeg!

Astrid Kühlkamp
FoodMarketing4u en www.biogenieten.nl

donderdag 20 maart 2014

Iedereen heeft verstand van voeding!?


Sinds de start van mijn beide ondernemingen, FoodMarketing4u en BioGenieten, heb ik me wat meer gefocust op allerlei blogs en nieuwsbrieven over voeding. Dat was letterlijk en figuurlijk smullen! Na het initiatief van het Voedingscentrum om het heilige van superfoods iets te ontnuchteren, viel heel voedings-Nederland over elkaar heen. Hoogleraar zus, diëtist zo, onderzoeker x en marketeer y, allemaal een eigen mening. Dat schiet lekker op voor mensen die dringend op zoek zijn naar goede adviezen die bij hun leven passen. De chaos is alleen maar groter geworden, in plaats van kleiner. Een raar fenomeen, maar het past perfect in de huidige tijdsgeest. De consument heeft nu eenmaal meer informatie tot zijn beschikking en kan ook overal en altijd van alles roepen via de (social) media. We laten ons ook zeker niet de les lezen door welke instantie ook. Dus samenwerken en goed luisteren naar de maatschappelijke geluiden blijft het devies. Iedereen lijkt nu wel verstand te hebben van gezonde voeding en toch laten diverse onderzoeken stelselmatig zien dat wij niet voldoende eten van wat onbetwist goed voor ons is. Iets wat doorgaans erg vitaminerijk is, veel voedingsvezel bevat en weinig calorieën. De zandloper, schijven, driehoeken en piramides ten spijt, waarom zetten we niet gezamenlijk meer in op een hogere groente- en fruitconsumptie? En nee, ik word niet gesponsord door het Productschap voor Groenten en Fruit, als die al niet is wegbezuinigd. Consumenten willen geen ingewikkelde regels en modellen en eten naast groente en fruit heus vanzelf wel iets van die andere voedingsmiddelen die we ook nodig hebben. En dat teveel chips, koek, snoep en cola niet goed voor ons is, dat weten de meeste mensen toch zelf wel. Neemt niet weg dat genieten van (soms ongezond) eten en drinken een belangrijke factor in het welzijn van mensen is, en dat is ook iets waard.
Kortom, laten we verstandiger zijn, niet over elkaar heen vallen en de consument ook iets gunnen. Daarnaast het aanbod, de verkrijgbaarheid en de toepassingsmogelijkheden van groente en fruit vergroten en we komen een klein stapje voorwaarts. Ik bied me als foodmarketeer aan om dit van de grond te krijgen. Welke organisaties, tuinderijen en voedingsbedrijven pakken de handschoen op?

Met de vriendelijke groe(n)ten van Astrid

dinsdag 4 februari 2014

Start-up FoodMarketing4u

Start-up FoodMarketing4u


Daar is ie dan, mijn eerste blog! Volgens mijn man moet ik veel gaan bloggen, dat is namelijk goed voor je ranking in google, zegt ie....

Hoe boeiend is het voor anderen om te lezen wat je zoal aan het doen bent? Geen idee, maar daar kom ik dan vanzelf wel achter. Net zoals achter een heleboel andere dingen, die je niet weet als je "gewoon" in loondienst bent bij een bedrijf. Maar ik zal niemand vermoeien met de hele gang van zaken achter de schermen van FoodMarketing4u. Dat zijn gewoon dingen die je moet doen en daar moet je je zeker niet door laten afleiden.

Ik heb al een paar leuke gesprekken gevoerd met mensen die graag vooruit willen in hun (zakelijke) leven en die ik eventueel kan helpen. De afgelopen maanden heb ik mij afgevraagd wat belangrijker is: welvaart of welzijn of anders geformuleerd geld of passie? Volgens mij moet het antwoord voor die enkele lezer van deze blog wel duidelijk zijn, want rijk ga ik vast niet worden.....
Dus...mijn ziel en zaligheid ga ik in mijn eigen business stoppen en daarmee hoop ik dan ook mijn boterham te kunnen verdienen. Wie weet wordt ik toch nog een enthousiaste blogger, maar alleen als ik de volgende keer ook echt iets te melden heb.....